Al jaren bestaat de mogelijkheid om foto’s en flilms in 3D te bekijken. Al ruim 100 jaar geleden had men stereokijkers voor stereofoto’s.

In de bioscoop kwam van af 2007 3D, toen nog alleen in Pathé Buitenhof in Den Haag. Daar werd toen de film Beowolf in 3D vertoond. Dit was dus gelijk ook een film die niet meer van celluloid gebruik maakte. 3D projectie is alleen mogelijk met digitale opslag van de film.

THUIS.

De laatste jaren is het ook mogelijk om thuis in 3D te kijken. Jaren geleden kwamen er al dvd’s met de anaglyph techniek uit. Met een brilletje met een rood en een cyaan ‘glas’ kreeg men dan 3D beeld. Nadeel van deze techniek is dat de kijker het meestal niet langer dan een uur uithoudt en dat de kleuren (veelal) wegvallen.

Sedert een jaar of 3 bestaat er ook een electronische manier voor 3D. Op de blu ray staan de beelden voor het linker en het rechteroog gescheiden. Op de televisie worden deze iets versprongen vertoond. Zonder bril is een ‘dubbel’ beeld te zien.
Tot 2012 bestonden er 2 technieken in de televisie om de beelden te scheiden: gepolariseerd en actief. De eerste techniek is ook in veel bioscopen in gebruik. Het voordeel is dat de bril geen batterijtje nodig heeft en licht van gewicht is. Nadeel is dat je de halve resolutie van het beeld ziet. Dus geen 1080p maar feitelijk 540p.

Vanaf 2012 gebruiken alle televisiefabrikanten alleen nog de actieve 3D-techniek. Hierbij zie je als kijker een full hd 3d beeld.

Bovenstaande september 2013

In 2015 hebben fabrikanten, door tegenvallende verkoop, besloten om de 3D techniek niet meer in hun nieuwe tv’s in te bouwen.